طبقه‌بندی روغن‌های پایه

با توجه به اینکه انجام فرآیندهای پالایشی مختلفی که امروزه جهت تولید روغن‌های پایه رایج می‌تواند منجر به تولید روغن‌های پایه‌ای با خواص متفاوت گردد، انجمن نفت آمریکا (API) اقدام به طبقه‌بندی روغن‌های پایه با توجه به خواص فیزیکی شیمیایی و مشخصات آنها نموده است.

سه گروه اول روغن‌های پایه حاصل از پالایش نفت خام هستند که در این میان روغن‌های پایه گروه III گروهی است که بیشترین میزان فرآیند بر روی آن انجام گرفته است گرانترین است و بالاترین عملکرد را در میان روغن‌های معدنی حاصل شده از نفت خام داراست روغن‌های گروه IV سینتتیک (پایه (PAO بوده و به روش شیمیایی ساخته می‌شوند.

استرها گلایکولها و سایر روغن‌های پایه که مشخصات آنها مطابق چهار گروه اول نمی باشد جزء گروه V این طبقه بندی محسوب میشوند. روغن‌های نفتتیک نیز که شاخص گرانروی آنها به دلیل پایین بودن درصد مواد پارافینی در ترکیب آنها پایین میباشد جزء این گروه محسوب می‌شوند. روغن‌های پایه نفتتیک از نفت خام‌هایی تولید میگردند که فاقد مواد پارافینی بوده و دارای درصد بالایی مواد نفتتیک (حلقه‌های اشباع) باشند تنها از چند میدان نفتی در جهان می‌توان نفت خام نفتنیک استخراج نمود.

تقریبا تمامی میادین نفتی منطقه خاورمیانه ماهیت پارافینیک دارند و لذا روغن پایه حاصل از پالایش آنها نیز پایه پارافینک می‌باشد. روغن‌های پایه نفتنیک به دلیل نداشتن وکس (مواد پارافینی) نقاط ریزش بسیار پایینی دارند و به همین دلیل در فرمولاسیون روغنهای مخصوص سیستم‌های تبرید از آنها استفاده می‌شود. لازم به ذکر است روغن‌های پایه گروه III که به روش هایدر کراکینگ شدید و یا هایدروایزومریزاسیون تولید می گردند خواصی بسیار نزدیک به روغنهای سینتتیک گروه IV دارند و تولیدکنندگان روانکارها می‌توانند بر روی محصولات تولید شده با این روغن‌های پایه از کلمه سینتتیک استفاده نمایند.