
بررسی ورود آب به گیربکس و راهکارهای حذف آن
فهرست مطالب
ورود آب به سیستمهای روغنکاری یکی از مشکلات رایجی است که میتواند عملکرد گیربکسها را تحت تاثیر قرار دهد. آب موجود در روغن، باعث کاهش خاصیت روانکاری، افزایش سایش قطعات و در نهایت کاهش عمر مفید تجهیزات میشود. در این مقاله، علل ورود آب به گیربکس، تاثیرات آن و راهکارهای موثر برای حذف آب از روغن بررسی خواهند شد.
علل ورود آب به گیربکس
دلایل مختلفی میتوانند باعث ورود آب به گیربکس شوند که مهمترین آنها عبارتند از:
- مجاورت با محیط مرطوب: گیربکسهایی که در محیطهای باز قرار دارند، بیشتر در معرض رطوبت هوا و نفوذ آب باران قرار میگیرند.
- تماس با آب: در برخی از صنایع، تجهیزات در تماس مستقیم با آب قرار دارند که احتمال ورود آن را به سیستم روغنکاری افزایش میدهد.
- عملیات شستوشو: شستوشوی دستگاهها با فشار بالا میتواند باعث نفوذ آب از طریق درزها و آببندیهای نامناسب شود.
- مشکلات درزگیری: وجود نشتی در آببندیها یا استفاده از مواد آببندی نامناسب، مسیر ورود آب به داخل گیربکس را فراهم میکند.
- تغلیظ بخار آب: در محیطهای دارای بخار آب زیاد، بخار متراکم شده میتواند به مرور زمان وارد سیستم روغنکاری شود.
اثرات وجود آب در روغن گیربکس
حضور آب در روغن گیربکس میتواند تاثیرات زیانباری بر عملکرد تجهیزات داشته باشد، از جمله:
- کاهش خاصیت روانکاری روغن: آب، چگالی و گرانروی روغن را تغییر داده و باعث کاهش خاصیت روانکاری آن میشود.
- افزایش سایش قطعات: ورود آب به گیربکس موجب ایجاد زنگزدگی و سایش در چرخدندهها و یاتاقانها میشود.
- افزایش احتمال تشکیل امولسیون: در برخی موارد، آب با روغن ترکیب شده و باعث ایجاد امولسیون شده که به سختی از روغن جدا میشود.
- کاهش عمر مفید تجهیزات: حضور مداوم آب در روغن، منجر به خوردگی و آسیب قطعات داخلی گیربکس شده و هزینههای تعمیر و نگهداری را افزایش میدهد.
روشهای حذف آب از روغن گیربکس
برای حذف آب از روغن گیربکس، راهکارهای مختلفی وجود دارد که بر اساس میزان آلودگی آب در روغن، روش مناسب انتخاب میشود:
1. استفاده از فیلترهای مناسب
اگر مقدار آب کم باشد، استفاده از فیلترهای جاذب آب (Super-Absorbent) میتواند موثر باشد. این فیلترها توانایی جذب آب آزاد و امولسیونشده را دارند و مانع از آسیبهای ناشی از ورود آب به گیربکس میشوند.
2. رفع منبع ورود آب
در صورت وجود آب بیش از 0.1 درصد حجمی در روغن، ابتدا باید علت ورود آب شناسایی و رفع شود. برای این کار:
- درزگیریها و آببندیهای گیربکس بررسی و در صورت نیاز تعویض شوند.
- از پوششهای محافظتی برای گیربکسهای در معرض آب و رطوبت استفاده شود.
- عملیات شستوشوی تجهیزات بهگونهای انجام شود که احتمال ورود آب به گیربکس کاهش یابد.
3. استفاده از روشهای حذف آب از روغن
در صورتی که مقدار آب در روغن زیاد باشد، میتوان از روشهای زیر برای حذف آن استفاده کرد:
- تبخیر حرارتی: در این روش، روغن تا دمای مشخصی گرم میشود تا آب تبخیر شود.
- استفاده از دستگاههای سانتریفیوژ: این دستگاهها با ایجاد نیروی گریز از مرکز، آب را از روغن جدا میکنند.
- خشک کردن با وکیوم: با استفاده از خلأ، آب از روغن خارج میشود و روغن دوباره قابل استفاده میشود.
4. استفاده از تجهیزات محافظتی
برای کاهش ورود رطوبت به گیربکس، میتوان از تجهیزات محافظتی مانند موارد زیر استفاده نمود:
- تنفسگیرهای رطوبتگیر (Desiccating Breather) که رطوبت ورودی را جذب میکنند.
- دیافراگمهای انبساطی که مانع از ورود آب به داخل گیربکس میشوند.
- بهبود کیفیت آببندیها و سیلها برای جلوگیری از نفوذ آب به داخل سیستم.
نتیجهگیری
ورود آب به گیربکس میتواند تاثیرات مخربی بر عملکرد و عمر مفید تجهیزات داشته باشد. شناسایی علت ورود آب، استفاده از فیلترهای مناسب، حذف آب از روغن و اجرای اقدامات پیشگیرانه مانند بهبود درزگیری و استفاده از تجهیزات محافظتی، از جمله راهکارهای موثر برای کاهش مشکلات ناشی از ورود آب به گیربکس هستند. با بهکارگیری این روشها، میتوان عمر مفید روغن و تجهیزات را افزایش داده و هزینههای تعمیر و نگهداری را کاهش داد.
جهت کسب اطلاعات بیشتر به منبع این مقاله مراجعه کنید.
دیدگاهتان را بنویسید
تاکنون دیدگاهی در این مطلب ارسال نشده!