Logo   
با ما تماس بگیرید 035-35247570 - 035-91097570
فارسی فارسی ENG English
دسته‌بندی نشده
۳۰ تیر, ۱۴۰۳نویسنده: فاطمه پیرزادی

مزیت‌های روغن پایه سنتزی نسبت به روغن پایه معدنی

روغن‌های معدنی تقریبا در 90 درصد کاربردهای صنعتی به عنوان روانکار مورد استفاده قرار می­گیرند. این روغن‌ها از نظر اقتصادی مقرون به صرفه هستند و در صورت استفاده مناسب عمر مفیدی خواهند داشت، اما بسته به نوع گروه پایه مورد استفاده، فناوری پالایش، نوع و سطح مواد افزودنی مخلوط شده و شرایط عملیاتی که با آن مواجه می‌شوند، دارای محدودیت‌هایی هستند.روغن پایه‌های سنتزی به دلیل فرآیند خاص تولیدشان که روغنی با خواص مهندسی شده و خلوص بالا به دست می­‌آید گران قیمت می­‌باشند و استفاده از آنها در مواردی هست که هزینه اضافی قابل توجیه باشد.

روغن پایه سنتزی

روغن پایه‌های سنتزی به دلیل فرآیند خاص تولیدشان که روغنی با خواص مهندسی شده و خلوص بالا به دست می­‌آید گران قیمت می­‌باشند و استفاده از آنها در مواردی هست که هزینه اضافی قابل توجیه باشد.

ساختار شیمیایی روغن‌پایه‌های سنتزی

روغن­‌های سنتزی از نظر ساختاری مولکول‌هایی با ابعاد و ساختار شیمیایی مشابه هستند، مانند پر کردن ظرف فقط با یک نوع توپ (توپ تنیس). در واقع هر ساختار در ظرف روغن سنتزی تقریباً مشابه ساختار کناری است. اما روغن‌های معدنی حاوی هزاران ساختار شیمیایی (مولکول) مختلف هستند. مانند این است که ظرف را با تعداد زیادی توپ با اشکال و اندازه‌های مختلف پر کنید مانند توپ فوتبال، توپ بیس بال، توپ تنیس، توپ پینگ پنگ، توپ فوتبال، توپ گلف و غیره.

مزایای روغن‌پایه‌های سنتزی

دو مزیت اصلی روغن‌های سنتزی نسبت به روغن‌های معدنی کارکرد آنها در دماهای عملیاتی بالا (بالای 185 درجه فارنهایت) و همچنین پایین (زیر 0 درجه فارنهایت) می­‌باشد. این روغن­‌ها مزایای بالقوه دیگری بسته به نوع روغن سنتزی دارند که شامل موارد زیر می‌­باشد:

  1. افزایش بازدهی انرژی (کمتر از 1 درصد) به دلیل جریان پذیری در دمای پایین
  2. شاخص ویسکوزیته بالاتر
  3. استحکام بیشتر لایه روغن
  4. کاهش انتشار هیدروکربن موتور
  5. فواصل تخلیه طولانی در برخی کاربردها
  6. زیست تخریب پذیری (استرها)
  7. دارای خاصیت پاک کنندگی
  8. مقاومت در برابر آتش (استرهای فسفات)

چالش‌های روغن پایه معدنی

روغن‌های معدنی تقریبا در 90 درصد کاربردهای صنعتی به عنوان روانکار مورد استفاده قرار می­گیرند. این روغن‌ها از نظر اقتصادی مقرون به صرفه هستند و در صورت استفاده مناسب عمر مفیدی خواهند داشت، اما بسته به نوع گروه پایه مورد استفاده، فناوری پالایش، نوع و سطح مواد افزودنی مخلوط شده و شرایط عملیاتی که با آن مواجه می‌شوند، دارای محدودیت‌هایی هستند.

مشکلات اصلی روغن های معدنی

  1. وجود موم‌ها که در دمای پایین می‌تواند منجر به جریان پذیری ضعیف روانکار شود.
  2. پایداری ضعیف اکسیداسیون در دماهای مداوم بالا، که می‌تواند منجر به تجمع لجن و اسید شود.
  3. تغییر قابل توجه ویسکوزیته با تغییر دما که می­تواند باعث نازک شدن بیش از حد فیلم روغن پایه در دمای بالا شود.
  4. حداکثر دمای کارکرد حدود 125 درجه سانتیگراد می‌­باشد که بالاتر از آن روغن پایه بسیار سریع اکسید می­شود. (مطلوب است که روانکارهای مبتنی بر روغن معدنی در محدوده عملیاتی 40 تا 65 درجه سانتیگراد استفاده شوند.)

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

تاکنون دیدگاهی در این مطلب ارسال نشده!