نقش کنترل دما بر عملکرد و طول عمر روغن هیدرولیک
- ویسکوزیته روغن هیدرولیک:
روغن هیدرولیک باید ویسکوزیته مناسبی داشته باشد در غیر این صورت سیستم نمی تواند قدرت را توسعه دهد یا به درستی کار کند. ویسکوزیته اندازه گیری مقاومت داخلی سیال در برابر جریان می باشد و حیاتی ترین خاصیت روانکاری است. ویسکوزیته های معمول برای روغن هیدرولیک ISO VG 32, 46 و حتی 68 می باشد اما آن ها در محدوده وسیع تر ویسکوزیته از ISO VG 22 تا 100 در دسترس هستند که در هیدرولیک نیز استفاده می شوند.
- اثرات دمای عملیاتی:
از آنجایی که ویسکوزیته روغن با افزایش دما به سرعت کاهش و با کاهش دمای روغن افزایش می یابد می بایست دمای عملیاتی به عنوان متغیر مؤثر بر ویسکوزیته کنترل و مورد توجه قرار گیرد.روغن خیلی داغ به راحتی از پمپ ها، سوپاپ ها و سیلندرها عبور می کند و باعث گرمای اضافی و کندی سیستم می شود. روغن سرد و غلیظ نیز باعث کندی سیستم و یا نامنظم کار کردن آن می شود. مشکل اصلی روغن سرد، کاویتاسیون پمپ است.
هنگامی که روغن با ویسکوزیته بالا، جریان سیال را در ورودی پمپ محدود می کند، فشار به اندازه کافی کم می شود (خلاء افزایش می یابد) که روغن در این صورت نمی تواند به صورت مایع وجود داشته باشد و بخار شده یا می جوشد و به گاز تبدیل می شود. حبابهای کوچک گاز آزاد شده نه تنها مانع روانکاری میشوند، بلکه وقتی در معرض فشار زیاد در خروجی پمپ قرار میگیرند، حبابها ترکیده و منفجر میشوند.
این واکنش چندین پوند نیرو در هر اینچ مربع ایجاد کرده و می تواند ریز جت های مخرب روغن را تولید کند که با سرعت بسیار بالا به سطوح داخلی پمپ برخورد می کنند که باعث خرابی فاجعه بار پمپ می شوند.
روغن هیدرولیک باید در شروع به کار دستگاه که دما پایین می باشد به اندازه کافی سبک باشد تا به راحتی به پمپ مکیده شود و از ایجاد حفره (کاویتاسیون) جلوگیری شود، همچنین باید در دمای عملیاتی بالا به اندازه کافی سنگین باشد تا از سایش و نشتی داخلی پمپ جلوگیری شود و در نتیجه عملکرد مناسبی داشته باشد.
باید مراقب بود که روغن خیلی سنگین یا خیلی سبک نباشد، در غیر این صورت ممکن است باعث گرمای بیش از حد شود. تولیدکنندگان پمپها الزامات ویسکوزیته و محدوده دمای کاری خود را مشخص میکنند. با استفاده از سیالات با شاخص گرانروی بالا میتوان این مشکل را برطرف کرد در این صورت مصرف انرژی نیز کمتر می شود. برای تولید روغن های با شاخص گرانروی بالا میتوان از روغن های پایه با VI بالا یا بهبود دهنده های ویسکوزیته یا هر دو استفاده کرد.
- دمای عملیاتی به عنوان یک شاخص سلامت سیستم:
روغن هیدرولیک در حدود 140 درجه فارنهایت شروع به شکستن می کند. به ازای هر 15 درجه بالای 140 درجه، عمر روغن به نصف کاهش می یابد. طبق معادله آرنیوس، عمر روغن هیدرولیک در دمای 155 درجه فارنهایت به نصف و در 170 درجه فارنهایت دوباره به نصف کاهش می یابد.
بنابراین دمای عملیاتی سیستم را که ممکن است با فصل و مکان مخزن متفاوت باشد باید ثبت و به دقت ردیابی کرد وآن را به عنوان یک شاخص سلامت سیستم و ابزار عیب یابی در نظر گرفت.
دیدگاهتان را بنویسید
تاکنون دیدگاهی در این مطلب ارسال نشده!